DOFINANSOWANO ZE ŚRODKÓW MINISTRA KULTURY I DZIEDZICTWA NARODOWEGO W RAMACH ZADANIA: WSPÓŁORGANIZACJA MIĘDZYNARODOWEGO FESTIWALU SZTUKI AUTORÓW ZDJĘĆ FILMOWYCH EnergaCAMERIMAGE 2024
WSPÓŁFINANSOWANIE: MIASTO TORUŃ ORAZ WOJEWÓDZTWO KUJAWSKO-POMORSKIE
LABIRYNT FAUNA I GUILLERMO NAVARRO WYGRYWAJĄ CAMERIMAGE.
03/12/06
Meksykańsko-hiszpański film "Labirynt Fauna" ze zdjęciami Guillermo Navarro został laureatem Złotej Żaby - Grand Prix 14. Międzynarodowego Festiwalu Sztuki Autorów Zdjęć Filmowych CAMERIMAGE w Łodzi. W konkursie Debiutów Europejskich zwyciężył niemiecki "The Cave of the Yellow Dog" i zdjęcia Daniela Schönauera, zaś w Konkursie Studenckim Złotą Kijankę odebrał Paweł Dyllus za zdjęcia do filmu "Sezon na kaczki" w reżyserii Julii Ruszkiewicz. W czwartym z festiwalowych konkursów Nokia Mobile Movie Competition triumfował Rosjanin Boris Dobrovolskiy, zaś w Konkursie Filmów Polskich Wojciech Staroń i jego zdjęcia do "Placu Zbawiciela". Na gali zakończenia festiwalu gościły takie sławy kina jak Wim Wenders, Mike Figgis, Dante Ferretti czy Andrzej Bartkowiak.
Galę zakończenia otworzyła festiwalowa czołówka. Dzieło wytwórni Cinesite z muzyką Trevora Jonesa napisaną do filmu "Ostatni Mohikanin" pojawia się od lat przed każdym z seansów Camerimage i zawsze witane jest gorącą owacją widowni. I tym razem festiwalowej tradycji stało się zadość. Chwilę później obejrzeliśmy kronikę Camerimage, nakręconą przez studentów Warszawskiej Szkoły Filmowej. Potem na scenie pojawili się gospodarze gali: Grażyna Torbicka i Lonstar. Jako pierwszych, poznaliśmy laureatów Nokia Mobile Movie Competition. Dyrektor Nokii oraz przewodniczący jury w tym konkursie operator Jerzy Zieliński ["Plac Waszyngtona"], wręczyli nagrody dwóm zwycięskim filmom. Uhonorowanym przez jurorów - "Alone Together" [Boris Dobrovolskiy, Rosja] oraz faworytowi publiczności "5 Tunes of Nokia" Jędrzeja Bączyka (Polska).
Po chwili na scenie pojawiła się legenda kina - David Samuelson. Współzałożyciel firmy Panavision, człowiek, który zrewolucjonizował kino światowe, otrzymał od Camerimage nagrodę za Pionierskie Osiągnięcia w Dziedzinie Sztuki Filmowej. Wręczający to trofeum szef Panavision Europa podkreślił, że Samuelson przez 60 lat wniósł ogromny wkład w rozwój sztuki filmowej. Laureat powiedział po polsku "dobry wieczór", a potem przypomniał, że ma w sobie polską krew: "Moja rodzina przybyła do Ameryki 140 lat temu właśnie stąd. Wierzę, że moi przodkowie są ze mnie dumni w tej chwili" - mówił założyciel Panavision. Dziękował operatorom mówiąc, że tę nagrodę otrzymał dzięki nim: "Oni powiedzieli mi czego brakuje w sprzęcie filmowym. Przychodzili i mówili, słuchaj: mam kłopot ze sfilmowaniem tego kawałka scenariusza i nie wiem, jak to zrealizować, wymyśl coś dla mnie". Wtedy w małym warsztacie Samuelsona zaczęły powstawać wynalazki, które zrewolucjonizowały kino. "Kiedyś ktoś powiedział, że potrzebuje kamery na tyczce, więc wymyśliłem kran kamerowy" - dodał Samuelson.
Potem przyszedł czas na wręczenie nagrody w Konkursie Filmów Polskich, odbywającym się pod patronatem Plus GSM. Zwycięzca - "Plac Zbawiciela", znany był już od soboty. Jury tego konkursu uznało go za najlepszy spośród ośmiu startujących filmów. Nagrodę wręczył gość Camerimage Mark Rydell [nominacja do Oscara za "Nad Złotym Stawem"], odebrali zaś: operator Wojciech Staroń i reżyserzy filmu Joanna Kos-Krauze oraz Krzysztof Krauze.
Szef jury konkursu polskiego zasypał twórców "Placu Zbawiciela" lawiną komplementów: "Ten film jest tak doskonały, profesjonalny, że jury nie miało wątpliwości. Wspaniałość tego filmu ujawnia się na każdym polu, w każdym aspekcie. To rzadkie osiągnięcie". Jurorzy podkreślali, że realizacja zdjęć była idealnie zsynchronizowana ze szkieletem scenariuszowym filmu, a robota operatorska świetnie wspierała oś fabularną. Ich zdaniem nieskazitelne było także aktorstwo "doskonałe w każdym calu".
Joanna Kos-Krauze współreżyserka filmu dziękowała za to, że werdykt pokazuje, iż wielu mężczyzn "wierzy w ten film o kłopotach kobiet". Przypomnijmy, że konkurs filmów polskich jest ewenementem w skali kraju. To jedyne zestawienie polskich produkcji oceniane wyłącznie przez zagranicznych filmowców. Pozwala to na odkrycie, który z polskich filmów ma realnie największe szanse w konkurencji światowej. Oceny osób, które na co dzień tworzą w Hollywood i innych wielkich centrach filmowych są bowiem najczęściej zupełnie inne od jurorów polskich festiwali.
Chwilę potem festiwal oddał cześć ludziom kina, zmarłym w 2006 roku - na ekranie pojawili się m.in. Hanka Bielicka, Henryk Lehnert, Sven Nykvist, Igor Śmiałowski, Leon Niemczyk, Krzysztof Kołbasiuk, Richard Pryor czy Robert Altman.
Kolejnym filmowcem, jaki pojawił się na scenie był Jacek Bromski. Bromski odebrał z rąk dyrektora festiwalu Marka Żydowicza nagrodę specjalną dla Stowarzyszenia Filmowców Polskich z okazji 40-lecia istnienia tej organizacji, za szczególne zasługi dla rozwoju polskiej kinematografii. Marek Żydowicz życzył szefowi SFP poprowadzenia polskiej kinematografii do największych kin na świecie. Bromski odparł: "Bardzo dziękuję. Nie jestem do tego przyzwyczajony, bo to SFP zazwyczaj daje nagrody, a teraz my dostaliśmy nagrodę na tym najważniejszym w Polsce festiwalu".
Potem przyszedł czas na nagrody dla najlepszego debiutu europejskiego. To pierwsza edycja tego konkursu na Camerimage. Trofeum powędrowało w ręce twórcy zdjęć do "The Cave of the Yellow Dog", Daniela Schönauera [reż. Byambasuren Davaa]. Lech Majewski, przewodniczący jury, tak uzasadniał wybór nagrodzonego filmu: "Daliśmy tę nagrodę jednogłośnie, za doskonałe porozumienie operatora i reżysera. Poprzez kontemplacyjne podejście do obserwowanej rzeczywistości, przywrócili oni w tym filmie takie wartości jak miłość, piękno i poezja". Schönauer był całkiem zaskoczony: "Nie przygotowałem przemówienia, ale na szczęście trzy lata temu kupiłem elegancką koszulę, która się teraz przydała" - zażartował.
Potem sceną zawładnęli młodzi filmowcy. Nadszedł czas na wręczenie Kijanek - nagród Camerimage w konkursie etiud studenckich. 19 etiud konkursowych oceniało jury pod przewodnictwem Petera Strietmana ("Cremaster Cycle"). "Wielka sztuka operatorska nie istnieje bez oparcia w historii. Cała stawka konkursowa zrobiła na nas wielkie wrażenie" - zapewniał. Brązową Kijanką uhonorowano autora zdjęć do "Firn" Kolja Raschke [reż. Axel Koenzen]. Uzasadniając jej przyznanie, jurorzy podkreślali perfekcyjne opowiedzenie historii za pomocą zrealizowanych w bardzo trudnych warunkach, świetnie wykadrowanych i skomponowanych zdjęć: "Młody filmowiec wykazał się wyrafinowanowanym poczuciem przestrzeni filmowej, znakomitym poczuciem kompozycji i techniką". Kolja Ruschke był tak wzruszony, że ledwo wydusił z siebie podziękowania, czym wywołał owację publiczności. Strietman wręczając Srebrną Kijankę dla Imri Matalona, za zdjęcia do "Road Marks", [reż. Shimon Shai] mówił: "Ten film charakteryzuje się niezwykłą integracją zdjęć z koncepcją reżysera. Oba te elementy przenika esencjonalny artyzm w każdej sekundzie, każdym ujęciu". Złotka Kijanka powędrowała do Pawła Dyllusa, autora zdjęć do "Sezonu na kaczki" [reż. Julia Ruszkiewicz]. Jerzy Zieliński podkreślał, że w filmie zdobywcy Złotej Kijanki sztuka operatorska doskonale zgrała się z tematem. Dyllus mówił: "Tutaj zamknęła się jak pętla moja dotychczasowa droga filmowa, bo przed laty zaczynałem studia w Camerimage Film School, teraz odbieram tu nagrodę". Już drugą na tym festiwalu, gdyż Dyllus otrzymał też Nagrodę Panavision im. Davida Samuelsona.
Lista osiągnięć kolejnego laureata może zapierać dech w piersiach. Scenografia do takich filmów jak: "Miasto kobiet", "Imię Róży", "Wiek niewinności", "Gangi Nowego Jorku", "Aviator" oraz "The Black Dahlia" [konkurs główny Camerimage 2006]. Współpraca z takimi reżyserami jak Pier Paolo Pasolini, Federico Fellini, Jean-Jacques Annaud, Martin Scorsese i Brian De Palma. Mowa o Dante Ferrettim laureacie Nagrody Specjalnej Camerimage za Całokształt Twórczości dla Scenografa Filmowego ze Szczególną Wrażliwością Wizualną. "To prawdziwy guru dla branży. Niektórzy reżyserzy nie wyobrażają sobie realizacji filmu bez jego wizji artystycznej" - zapowiadała wejście Ferrettiego Grażyna Torbicka. Nagrodę wręczał inny "gigant" kina - Vilmos Zsigmond, [zdobywca Oscara za zdjęcia do "Bliskich spotkań trzeciego stopnia"]: "To największy scenograf jakiego znałem. Artysta, który pierwszy pojawia się na planie i ostatni z niego schodzi". "Przepraszam za mój angielski, jest fatalny. Ale polski jeszcze gorszy, dlatego zostanę przy angielskim" - zaczął Ferretti. "Jestem szczęśliwy, że Camerimage wręczyło mi tę nagrodę. Chciałbym przekazać specjalne podziękowania dla operatorów - moich przyjaciół. Bo bez dobrych zdjęć, praca scenografa przepada" - mówił.
Nagrodę dla Polskiego Operatora za Znaczący Wkład w Światową Kinematografię odebrał światowej sławy operator Andrzej Bartkowiak, członek Amerykańskiego Stowarzyszenia Operatorów, na stałe pracujący w Hollywood. Przez długi czas współpracował z reżyserem Sidneyem Lumetem, a ich wspólny film "Werdykt" był nominowany do Oscara. Jest też twórcą zdjęć do takich filmów jak: "Czułe słówka", "Speed - niebezpieczna prędkość", "Adwokat Diabła" oraz reżyserem ["Doom"]. Wzruszony laureat powiedział: "To miasto, w którym się urodziłem, chodziłem do szkoły filmowej, wszystko się tutaj zaczęło. Dziękuję Camerimage".
Ferii gwiazd nie było końca. Na scenie pojawił się bowiem Wim Wenders. Przewodniczący Europejskiej Akademii Filmowej, twórca "Buena Vista Social Club", "Lisbon story" i "Nieba nad Berlinem" odebrał z rąk Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego Kazimierza Ujazdowskiego Specjalną Złotą Żabę dla Reżysera o Wyjątkowej Wrażliwości Wizualnej przyznaną w 2000 roku. Wenders powiedział, że choć cieszy się z trofeum, to celem przyjazdu do Łodzi, było wręczenie zupełnie innej statuetki: "Przyjechałem, by uhonorować wielkiego artystę — człowieka, któremu jestem wiele winien. Robby’ego Müllera. Ta nagroda, którą dziś odbieram - za szczególną wrażliwość wizualną, nigdy by do mnie nie trafiła, gdyby nie współpraca z Robbym". Współpraca obu artystów rozpoczęła się 1967 roku i zaowocowała wieloma wspaniałymi filmami. Müller został uhonorowany w tym roku jedną z najważniejszych nagród festiwalu - za Całokształt Twórczości Operatorskiej.
To było ostatnie trofeum wręczone przed kulminacyjnym punktem gali zakończenia Camerimage. Nadszedł bowiem czas na nagrody główne. Jurorzy jednak podziękowali najpierw organizatorom festiwalu za "niesamowitą przyjaźń i stworzenie tego jedynego w swoim rodzaju wydarzenia". Publiczności zaś za entuzjazm i żarliwość oraz za to, że brawami wita zwiastun festiwalu.
Laureata Brązowej Żaby ogłosił Ryszard Lenczewski. Trafiła ona w ręce Ricardo Della Rosa, autora zdjęć do filmu "The House of Sand" [reż. Andrucha Paddington]. "Przyznaliśmy ją za wielkie mistrzostwo, wspaniały warsztat, świetne zbudowanie kadrów i całej opowieści". Della Rosa dziękował za nagrodę otrzymaną z rąk tak wybitnych operatorów.
Następna nagroda trafiła w ręce artysty, który wykazał "ogromną subtelność i konsekwencję w budowaniu klimatu w opowieści historycznej". Srebrną Żabę przyznano bowiem autorowi zdjęć do "Iluzjonisty" - Dickowi Pope [reż. Neil Burger]. "Mam ich cały staw" zażartował Pope wchodząc na scenę. Operator był już bowiem trzykrotnie nagradzany na Camerimage. "Camerimage, to jest cudowny festiwal. Mogę zostać na nim do śmierci" - powiedział odbierając trofeum.
Zwycięzcą festiwalu został "Pan’s Labyrinth" ze zjawiskowymi zdjęciami Guillermo Navarro [reż. Guillermo del Toro]. Najcenniejsze trofeum łódzkiej imprezy - Złotą Żabę, wręczył prezes firmy Kodak, Thierry Peronnet. "Głównym zadaniem operatora jest wesprzeć dzieło aktorów i reżysera. Służyć ich talentowi. W najbardziej triumfalny sposób dokonał tego Guillermo Navarro!" - uzasadniali jurorzy.
"Jestem szczęśliwy, dla takich momentów warto żyć. To mnie motywuje, by dalej robić to, co robiłem. Camerimage to festiwal, który należy czcić i pielęgnować. Viva Polska i Viva Mexico!" - krzyczał triumfator 14 edycji.
Po ceremonii wręczenia nagród widzowie obejrzeli jeszcze 45-minutowy film Mike’a Figgisa, zrealizowany podczas festiwalu. Figgis zapowiadając film, chwalił Camerimage: "Gratulacje dla Łodzi, że jest tak mądra, że utrzymuje ten festiwal. To festiwal czysty. Nikt nikogo nie nagabuje o następną pracę, nikt nikogo nie zabija, żeby dostać następny angaż. To jest numer jeden" - mówił autor scenariusza do oscarowego "Leaving Las Vegas".
Tradycyjnie na sam koniec przedstawiciel władz Łodzi, wiceprezydent Włodzimierz Tomaszewski i dyrektor Camerimage Marek Żydowicz zakończyli oficjalnie 14. edycję imprezy.
Galę zakończenia otworzyła festiwalowa czołówka. Dzieło wytwórni Cinesite z muzyką Trevora Jonesa napisaną do filmu "Ostatni Mohikanin" pojawia się od lat przed każdym z seansów Camerimage i zawsze witane jest gorącą owacją widowni. I tym razem festiwalowej tradycji stało się zadość. Chwilę później obejrzeliśmy kronikę Camerimage, nakręconą przez studentów Warszawskiej Szkoły Filmowej. Potem na scenie pojawili się gospodarze gali: Grażyna Torbicka i Lonstar. Jako pierwszych, poznaliśmy laureatów Nokia Mobile Movie Competition. Dyrektor Nokii oraz przewodniczący jury w tym konkursie operator Jerzy Zieliński ["Plac Waszyngtona"], wręczyli nagrody dwóm zwycięskim filmom. Uhonorowanym przez jurorów - "Alone Together" [Boris Dobrovolskiy, Rosja] oraz faworytowi publiczności "5 Tunes of Nokia" Jędrzeja Bączyka (Polska).
Po chwili na scenie pojawiła się legenda kina - David Samuelson. Współzałożyciel firmy Panavision, człowiek, który zrewolucjonizował kino światowe, otrzymał od Camerimage nagrodę za Pionierskie Osiągnięcia w Dziedzinie Sztuki Filmowej. Wręczający to trofeum szef Panavision Europa podkreślił, że Samuelson przez 60 lat wniósł ogromny wkład w rozwój sztuki filmowej. Laureat powiedział po polsku "dobry wieczór", a potem przypomniał, że ma w sobie polską krew: "Moja rodzina przybyła do Ameryki 140 lat temu właśnie stąd. Wierzę, że moi przodkowie są ze mnie dumni w tej chwili" - mówił założyciel Panavision. Dziękował operatorom mówiąc, że tę nagrodę otrzymał dzięki nim: "Oni powiedzieli mi czego brakuje w sprzęcie filmowym. Przychodzili i mówili, słuchaj: mam kłopot ze sfilmowaniem tego kawałka scenariusza i nie wiem, jak to zrealizować, wymyśl coś dla mnie". Wtedy w małym warsztacie Samuelsona zaczęły powstawać wynalazki, które zrewolucjonizowały kino. "Kiedyś ktoś powiedział, że potrzebuje kamery na tyczce, więc wymyśliłem kran kamerowy" - dodał Samuelson.
Potem przyszedł czas na wręczenie nagrody w Konkursie Filmów Polskich, odbywającym się pod patronatem Plus GSM. Zwycięzca - "Plac Zbawiciela", znany był już od soboty. Jury tego konkursu uznało go za najlepszy spośród ośmiu startujących filmów. Nagrodę wręczył gość Camerimage Mark Rydell [nominacja do Oscara za "Nad Złotym Stawem"], odebrali zaś: operator Wojciech Staroń i reżyserzy filmu Joanna Kos-Krauze oraz Krzysztof Krauze.
Szef jury konkursu polskiego zasypał twórców "Placu Zbawiciela" lawiną komplementów: "Ten film jest tak doskonały, profesjonalny, że jury nie miało wątpliwości. Wspaniałość tego filmu ujawnia się na każdym polu, w każdym aspekcie. To rzadkie osiągnięcie". Jurorzy podkreślali, że realizacja zdjęć była idealnie zsynchronizowana ze szkieletem scenariuszowym filmu, a robota operatorska świetnie wspierała oś fabularną. Ich zdaniem nieskazitelne było także aktorstwo "doskonałe w każdym calu".
Joanna Kos-Krauze współreżyserka filmu dziękowała za to, że werdykt pokazuje, iż wielu mężczyzn "wierzy w ten film o kłopotach kobiet". Przypomnijmy, że konkurs filmów polskich jest ewenementem w skali kraju. To jedyne zestawienie polskich produkcji oceniane wyłącznie przez zagranicznych filmowców. Pozwala to na odkrycie, który z polskich filmów ma realnie największe szanse w konkurencji światowej. Oceny osób, które na co dzień tworzą w Hollywood i innych wielkich centrach filmowych są bowiem najczęściej zupełnie inne od jurorów polskich festiwali.
Chwilę potem festiwal oddał cześć ludziom kina, zmarłym w 2006 roku - na ekranie pojawili się m.in. Hanka Bielicka, Henryk Lehnert, Sven Nykvist, Igor Śmiałowski, Leon Niemczyk, Krzysztof Kołbasiuk, Richard Pryor czy Robert Altman.
Kolejnym filmowcem, jaki pojawił się na scenie był Jacek Bromski. Bromski odebrał z rąk dyrektora festiwalu Marka Żydowicza nagrodę specjalną dla Stowarzyszenia Filmowców Polskich z okazji 40-lecia istnienia tej organizacji, za szczególne zasługi dla rozwoju polskiej kinematografii. Marek Żydowicz życzył szefowi SFP poprowadzenia polskiej kinematografii do największych kin na świecie. Bromski odparł: "Bardzo dziękuję. Nie jestem do tego przyzwyczajony, bo to SFP zazwyczaj daje nagrody, a teraz my dostaliśmy nagrodę na tym najważniejszym w Polsce festiwalu".
Potem przyszedł czas na nagrody dla najlepszego debiutu europejskiego. To pierwsza edycja tego konkursu na Camerimage. Trofeum powędrowało w ręce twórcy zdjęć do "The Cave of the Yellow Dog", Daniela Schönauera [reż. Byambasuren Davaa]. Lech Majewski, przewodniczący jury, tak uzasadniał wybór nagrodzonego filmu: "Daliśmy tę nagrodę jednogłośnie, za doskonałe porozumienie operatora i reżysera. Poprzez kontemplacyjne podejście do obserwowanej rzeczywistości, przywrócili oni w tym filmie takie wartości jak miłość, piękno i poezja". Schönauer był całkiem zaskoczony: "Nie przygotowałem przemówienia, ale na szczęście trzy lata temu kupiłem elegancką koszulę, która się teraz przydała" - zażartował.
Potem sceną zawładnęli młodzi filmowcy. Nadszedł czas na wręczenie Kijanek - nagród Camerimage w konkursie etiud studenckich. 19 etiud konkursowych oceniało jury pod przewodnictwem Petera Strietmana ("Cremaster Cycle"). "Wielka sztuka operatorska nie istnieje bez oparcia w historii. Cała stawka konkursowa zrobiła na nas wielkie wrażenie" - zapewniał. Brązową Kijanką uhonorowano autora zdjęć do "Firn" Kolja Raschke [reż. Axel Koenzen]. Uzasadniając jej przyznanie, jurorzy podkreślali perfekcyjne opowiedzenie historii za pomocą zrealizowanych w bardzo trudnych warunkach, świetnie wykadrowanych i skomponowanych zdjęć: "Młody filmowiec wykazał się wyrafinowanowanym poczuciem przestrzeni filmowej, znakomitym poczuciem kompozycji i techniką". Kolja Ruschke był tak wzruszony, że ledwo wydusił z siebie podziękowania, czym wywołał owację publiczności. Strietman wręczając Srebrną Kijankę dla Imri Matalona, za zdjęcia do "Road Marks", [reż. Shimon Shai] mówił: "Ten film charakteryzuje się niezwykłą integracją zdjęć z koncepcją reżysera. Oba te elementy przenika esencjonalny artyzm w każdej sekundzie, każdym ujęciu". Złotka Kijanka powędrowała do Pawła Dyllusa, autora zdjęć do "Sezonu na kaczki" [reż. Julia Ruszkiewicz]. Jerzy Zieliński podkreślał, że w filmie zdobywcy Złotej Kijanki sztuka operatorska doskonale zgrała się z tematem. Dyllus mówił: "Tutaj zamknęła się jak pętla moja dotychczasowa droga filmowa, bo przed laty zaczynałem studia w Camerimage Film School, teraz odbieram tu nagrodę". Już drugą na tym festiwalu, gdyż Dyllus otrzymał też Nagrodę Panavision im. Davida Samuelsona.
Lista osiągnięć kolejnego laureata może zapierać dech w piersiach. Scenografia do takich filmów jak: "Miasto kobiet", "Imię Róży", "Wiek niewinności", "Gangi Nowego Jorku", "Aviator" oraz "The Black Dahlia" [konkurs główny Camerimage 2006]. Współpraca z takimi reżyserami jak Pier Paolo Pasolini, Federico Fellini, Jean-Jacques Annaud, Martin Scorsese i Brian De Palma. Mowa o Dante Ferrettim laureacie Nagrody Specjalnej Camerimage za Całokształt Twórczości dla Scenografa Filmowego ze Szczególną Wrażliwością Wizualną. "To prawdziwy guru dla branży. Niektórzy reżyserzy nie wyobrażają sobie realizacji filmu bez jego wizji artystycznej" - zapowiadała wejście Ferrettiego Grażyna Torbicka. Nagrodę wręczał inny "gigant" kina - Vilmos Zsigmond, [zdobywca Oscara za zdjęcia do "Bliskich spotkań trzeciego stopnia"]: "To największy scenograf jakiego znałem. Artysta, który pierwszy pojawia się na planie i ostatni z niego schodzi". "Przepraszam za mój angielski, jest fatalny. Ale polski jeszcze gorszy, dlatego zostanę przy angielskim" - zaczął Ferretti. "Jestem szczęśliwy, że Camerimage wręczyło mi tę nagrodę. Chciałbym przekazać specjalne podziękowania dla operatorów - moich przyjaciół. Bo bez dobrych zdjęć, praca scenografa przepada" - mówił.
Nagrodę dla Polskiego Operatora za Znaczący Wkład w Światową Kinematografię odebrał światowej sławy operator Andrzej Bartkowiak, członek Amerykańskiego Stowarzyszenia Operatorów, na stałe pracujący w Hollywood. Przez długi czas współpracował z reżyserem Sidneyem Lumetem, a ich wspólny film "Werdykt" był nominowany do Oscara. Jest też twórcą zdjęć do takich filmów jak: "Czułe słówka", "Speed - niebezpieczna prędkość", "Adwokat Diabła" oraz reżyserem ["Doom"]. Wzruszony laureat powiedział: "To miasto, w którym się urodziłem, chodziłem do szkoły filmowej, wszystko się tutaj zaczęło. Dziękuję Camerimage".
Ferii gwiazd nie było końca. Na scenie pojawił się bowiem Wim Wenders. Przewodniczący Europejskiej Akademii Filmowej, twórca "Buena Vista Social Club", "Lisbon story" i "Nieba nad Berlinem" odebrał z rąk Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego Kazimierza Ujazdowskiego Specjalną Złotą Żabę dla Reżysera o Wyjątkowej Wrażliwości Wizualnej przyznaną w 2000 roku. Wenders powiedział, że choć cieszy się z trofeum, to celem przyjazdu do Łodzi, było wręczenie zupełnie innej statuetki: "Przyjechałem, by uhonorować wielkiego artystę — człowieka, któremu jestem wiele winien. Robby’ego Müllera. Ta nagroda, którą dziś odbieram - za szczególną wrażliwość wizualną, nigdy by do mnie nie trafiła, gdyby nie współpraca z Robbym". Współpraca obu artystów rozpoczęła się 1967 roku i zaowocowała wieloma wspaniałymi filmami. Müller został uhonorowany w tym roku jedną z najważniejszych nagród festiwalu - za Całokształt Twórczości Operatorskiej.
To było ostatnie trofeum wręczone przed kulminacyjnym punktem gali zakończenia Camerimage. Nadszedł bowiem czas na nagrody główne. Jurorzy jednak podziękowali najpierw organizatorom festiwalu za "niesamowitą przyjaźń i stworzenie tego jedynego w swoim rodzaju wydarzenia". Publiczności zaś za entuzjazm i żarliwość oraz za to, że brawami wita zwiastun festiwalu.
Laureata Brązowej Żaby ogłosił Ryszard Lenczewski. Trafiła ona w ręce Ricardo Della Rosa, autora zdjęć do filmu "The House of Sand" [reż. Andrucha Paddington]. "Przyznaliśmy ją za wielkie mistrzostwo, wspaniały warsztat, świetne zbudowanie kadrów i całej opowieści". Della Rosa dziękował za nagrodę otrzymaną z rąk tak wybitnych operatorów.
Następna nagroda trafiła w ręce artysty, który wykazał "ogromną subtelność i konsekwencję w budowaniu klimatu w opowieści historycznej". Srebrną Żabę przyznano bowiem autorowi zdjęć do "Iluzjonisty" - Dickowi Pope [reż. Neil Burger]. "Mam ich cały staw" zażartował Pope wchodząc na scenę. Operator był już bowiem trzykrotnie nagradzany na Camerimage. "Camerimage, to jest cudowny festiwal. Mogę zostać na nim do śmierci" - powiedział odbierając trofeum.
Zwycięzcą festiwalu został "Pan’s Labyrinth" ze zjawiskowymi zdjęciami Guillermo Navarro [reż. Guillermo del Toro]. Najcenniejsze trofeum łódzkiej imprezy - Złotą Żabę, wręczył prezes firmy Kodak, Thierry Peronnet. "Głównym zadaniem operatora jest wesprzeć dzieło aktorów i reżysera. Służyć ich talentowi. W najbardziej triumfalny sposób dokonał tego Guillermo Navarro!" - uzasadniali jurorzy.
"Jestem szczęśliwy, dla takich momentów warto żyć. To mnie motywuje, by dalej robić to, co robiłem. Camerimage to festiwal, który należy czcić i pielęgnować. Viva Polska i Viva Mexico!" - krzyczał triumfator 14 edycji.
Po ceremonii wręczenia nagród widzowie obejrzeli jeszcze 45-minutowy film Mike’a Figgisa, zrealizowany podczas festiwalu. Figgis zapowiadając film, chwalił Camerimage: "Gratulacje dla Łodzi, że jest tak mądra, że utrzymuje ten festiwal. To festiwal czysty. Nikt nikogo nie nagabuje o następną pracę, nikt nikogo nie zabija, żeby dostać następny angaż. To jest numer jeden" - mówił autor scenariusza do oscarowego "Leaving Las Vegas".
Tradycyjnie na sam koniec przedstawiciel władz Łodzi, wiceprezydent Włodzimierz Tomaszewski i dyrektor Camerimage Marek Żydowicz zakończyli oficjalnie 14. edycję imprezy.
