DOFINANSOWANO ZE ŚRODKÓW MINISTRA KULTURY I DZIEDZICTWA NARODOWEGO W RAMACH ZADANIA: WSPÓŁORGANIZACJA MIĘDZYNARODOWEGO FESTIWALU SZTUKI AUTORÓW ZDJĘĆ FILMOWYCH EnergaCAMERIMAGE 2024
WSPÓŁFINANSOWANIE: MIASTO TORUŃ ORAZ WOJEWÓDZTWO KUJAWSKO-POMORSKIE
CAMERIMAGE NAGRODZI WYBITNEGO SCENOGRAFA
27/10/16
Jeżeli kochacie kino, jest bardzo prawdopodobne, że pośród waszych ulubionych filmów znajduje się przynajmniej jeden tytuł, przy którym pracował Dennis Gassner. Miło nam ogłosić, iż ten wybitny filmowiec z niemal 40-letnim doświadczeniem w branży odbierze w tym roku w Bydgoszczy Nagrodę Camerimage dla Scenografa ze Szczególną Wrażliwością Wizualną. Gassner, laureat Oscara® za Bugsy'ego Barry'ego Levinsona oraz nagród BAFTA za Truman Show Petera Weira i Drogę do zatracenia Sama Mendesa, ma na swoim koncie pracę zarówno przy mniejszych, bardziej autorskich produkcjach, jak i przy realizacji kręconych na ogromną skalę projektów za setki milionów dolarów.
Wbrew powszechnie przyjętej opinii, rola scenografa polega nie tylko na tworzeniu aktorom całego fizycznego bądź wirtualnego świata, w którym będą mogli się całkowicie zagłębić, ale także na pracy z innymi członkami ekipy nad odpowiednią fakturą, światłem czy kolorem. A filmy podpisane przez Gassnera udowadniają bez wyjątku, że to artysta panujący nad każdym detalem pracy na planie. Jesteśmy dumni, że już niedługo będziemy mogli podziękować mu osobiście za lata filmowych ekscytacji i wzruszeń, które zapewnił światu kina. Zapraszamy tym samym wszystkich na 24. edycję Międzynarodowego Festiwalu Sztuki Autorów Zdjęć Filmowych CAMERIMAGE, która odbędzie się w dniach 12-19 listopada. 
Począwszy od połowy lat 80. XX wieku, gdy debiutował samodzielnie jako scenograf przy kultowym Autostopowiczu Roberta Harmona, Gassner zadziwia dyscypliną, kreatywnością, przygotowaniem oraz perfekcyjnym wczuwaniem się w wizję reżyserów, z którymi podejmuje współpracę. Nic dziwnego, skoro miłość Gassnera do kina narodziła się wraz z podziwem dla Lawrence'a z Arabii Davida Leana, a młodego chłopaka od początku ciągnęło do szeroko pojmowanej sztuki. Mając do wyboru intratną karierę zawodnika futbolu amerykańskiego, Gassner wolał kontynuować studia architektoniczne. Pomogło mu to po przeprowadzce do Los Angeles, gdzie miał szczęście poznać przygotowującego się do Czasu Apokalipsy Francisa Forda Coppolę, który wyznaczył ambitnemu chłopakowi funkcję asystenta scenografa Deana Tavoularisa.
Coppola zatrudnił także Gassnera w swoim studiu American Zoetrope, gdzie ten pracował jako grafik przy kampaniach promocyjnych filmów oraz plakatach (między innymi do zrekonstruowanej wersji Napoleona Abla Gance'a, arcydzieła kina niemego). Gassner wspominał później pięć lat współpracy z Tavoularisem jako najlepszą możliwą praktykę (...) dowiedziałem się, jak filmów nie należy kręcić. Wspomagał scenografa między innymi na planach Opowieści Hammetta Wima Wendersa oraz Rumble Fish Coppoli. Ten ostatni, nakręcony w 1983 roku, okazał się dla Gassnera projektem przełomowym. Od tamtego czasu pracował z najciekawszymi reżyserami w branży, między innymi ze Stephenem Frearsem przy Naciągaczach oraz Timem Burtonemna planie osobistej dla reżysera Dużej ryby. W pierwszym przypadku wspomógł reżysera w kreowaniu atrakcyjnego i zwodniczego światka drobnych oszustów, w drugim uwiarygodnił opowiadaną na granicy rzeczywistości i fikcji historię baśniowego romansu dwójki życiowych romantyków. 
Kadr z filmu "Bugsy" 
Wieloletnie współprace okazały się szczególnie owocne dla Gassnera. Na ponad dekadę związał się z braćmi Coen, projektując na potrzeby ich Ścieżki strachu ociekający moralną dwuznacznością świat gangsterów walczących o władzę w czasach prohibicji. Za kolejny wspólny film, Bartona Finka, którego „piekielny hotel umysłu” zapadł w pamięci większości widzów, Gassner uzyskał pierwszą w karierze nominację do Oscara® (w tym samym roku zdobył Nagrodę Akademii® za Bugsy'ego). Z Coenami nakręcił jeszcze Hudsucker Proxy, Bracie, gdzie jesteś?, Człowieka, którego nie było oraz Ladykillers, czyli zabójczy kwintet, w każdym z tych filmów uzupełniając perfekcyjnie reżyserską wizję słynnego duetu.
W tym samym czasie spotkał na swej drodze Sama Mendesa, dla którego powrócił najpierw do gangsterskiego świata w Drodze do zatracenia, by później przenieść się wraz z nim do amerykańskiej bazy wojskowej w Iraku w Jarheadzie: Żołnierzu piechoty morskiej i zaprojektować scenografię do dwóch stworzonych przez reżysera filmów o Jamesie Bondzie: Skyfall oraz Spectre. Gassner pracował także z Markiem Forsterem przy wcześniejszej odsłonie filmowych przygód legendarnego agenta 007 Quantum of Solace. Pracując z braćmi Coen oraz Mendesem, scenograf zgrał się także świetnie z autorem zdjęć Rogerem Deakinsem, z którym kręci obecnie kontynuację kultowego Łowcy androidów, którą reżyseruje Denis Villeneuve. 
Kadr z filmu "Droga do zatracenia" 
Kadr z filmu "Złoty kompas"
Skyfall oraz Spectre stanowiły dla Gassnera największe wyzwania w karierze, również w perspektywie czasowej, bowiem przy planowaniu i realizacji tego pierwszego spędził ponad półtora roku i w samym tylko okresie przygotowawczym wykonał 75 lotów do dziewięciu krajów na całym świecie. W jednym z wywiadów wyznał z przekąsem: mój styl życia nazywa się jetlag – moje życie to jeden niekończący się jetlag. Wydawać by się mogło, że poza filmami o Bondzie Gassner czuje się najlepiej w projektach, w których musi powracać wyobraźnią do dawno minionych epok, jednakże scenograf jest otwarty na różne wyzwania. Dwie z pięciu uzyskanych nominacji do Oscara® zdobył za stworzenie od zera fantazyjnych baśniowych światów. W Złotym kompasie Chrisa Weitza był to szereg efektownych i klimatycznych krain fantasy, z kolei w Tajemnicach lasu Gassner powołał do życia nie tylko tytułowy, atrakcyjnie mroczny las, ale także chociażby książęcy bal, po którym Kopciuszek gubi swój pantofelek.
Z kolei w Truman Show Petera Weira scenograf stworzył ogromny, naszpikowany kamerami świat głównego bohatera, nadając mu naturalności i jednocześnie pewnej nachalnej sztuczności, która stanowiła podstawę voyeurystycznej refleksji reżysera nad technologicznym postępem współczesnego świata. Niezależnie jednak od tego, czy budował coś z niczego (jak w Wodnym świecie Kevina Reynoldsa), czy też uatrakcyjniał różne przejawy rzeczywistości (Pole marzeń Phila Aldena Robinsona), Dennis Gassner zawsze nadawał swoim filmowym światom unikatowej wizualnej magii. Jestem artystą: projektantem, narratorem historii, filmowcem, stwierdził w jednym z wywiadów, podkreślając jednocześnie, że chciałby swoją pracą dawać przede wszystkim ludziom radość z chodzenia do kina. 
Kadr z filmu "Skyfall" 
Wbrew powszechnie przyjętej opinii, rola scenografa polega nie tylko na tworzeniu aktorom całego fizycznego bądź wirtualnego świata, w którym będą mogli się całkowicie zagłębić, ale także na pracy z innymi członkami ekipy nad odpowiednią fakturą, światłem czy kolorem. A filmy podpisane przez Gassnera udowadniają bez wyjątku, że to artysta panujący nad każdym detalem pracy na planie. Jesteśmy dumni, że już niedługo będziemy mogli podziękować mu osobiście za lata filmowych ekscytacji i wzruszeń, które zapewnił światu kina. Zapraszamy tym samym wszystkich na 24. edycję Międzynarodowego Festiwalu Sztuki Autorów Zdjęć Filmowych CAMERIMAGE, która odbędzie się w dniach 12-19 listopada.
Dennis Gassner,
archiwum Dennisa Gassnera
Począwszy od połowy lat 80. XX wieku, gdy debiutował samodzielnie jako scenograf przy kultowym Autostopowiczu Roberta Harmona, Gassner zadziwia dyscypliną, kreatywnością, przygotowaniem oraz perfekcyjnym wczuwaniem się w wizję reżyserów, z którymi podejmuje współpracę. Nic dziwnego, skoro miłość Gassnera do kina narodziła się wraz z podziwem dla Lawrence'a z Arabii Davida Leana, a młodego chłopaka od początku ciągnęło do szeroko pojmowanej sztuki. Mając do wyboru intratną karierę zawodnika futbolu amerykańskiego, Gassner wolał kontynuować studia architektoniczne. Pomogło mu to po przeprowadzce do Los Angeles, gdzie miał szczęście poznać przygotowującego się do Czasu Apokalipsy Francisa Forda Coppolę, który wyznaczył ambitnemu chłopakowi funkcję asystenta scenografa Deana Tavoularisa.
Coppola zatrudnił także Gassnera w swoim studiu American Zoetrope, gdzie ten pracował jako grafik przy kampaniach promocyjnych filmów oraz plakatach (między innymi do zrekonstruowanej wersji Napoleona Abla Gance'a, arcydzieła kina niemego). Gassner wspominał później pięć lat współpracy z Tavoularisem jako najlepszą możliwą praktykę (...) dowiedziałem się, jak filmów nie należy kręcić. Wspomagał scenografa między innymi na planach Opowieści Hammetta Wima Wendersa oraz Rumble Fish Coppoli. Ten ostatni, nakręcony w 1983 roku, okazał się dla Gassnera projektem przełomowym. Od tamtego czasu pracował z najciekawszymi reżyserami w branży, między innymi ze Stephenem Frearsem przy Naciągaczach oraz Timem Burtonemna planie osobistej dla reżysera Dużej ryby. W pierwszym przypadku wspomógł reżysera w kreowaniu atrakcyjnego i zwodniczego światka drobnych oszustów, w drugim uwiarygodnił opowiadaną na granicy rzeczywistości i fikcji historię baśniowego romansu dwójki życiowych romantyków.
Kadr z filmu "Barton Fink"
Wieloletnie współprace okazały się szczególnie owocne dla Gassnera. Na ponad dekadę związał się z braćmi Coen, projektując na potrzeby ich Ścieżki strachu ociekający moralną dwuznacznością świat gangsterów walczących o władzę w czasach prohibicji. Za kolejny wspólny film, Bartona Finka, którego „piekielny hotel umysłu” zapadł w pamięci większości widzów, Gassner uzyskał pierwszą w karierze nominację do Oscara® (w tym samym roku zdobył Nagrodę Akademii® za Bugsy'ego). Z Coenami nakręcił jeszcze Hudsucker Proxy, Bracie, gdzie jesteś?, Człowieka, którego nie było oraz Ladykillers, czyli zabójczy kwintet, w każdym z tych filmów uzupełniając perfekcyjnie reżyserską wizję słynnego duetu.
W tym samym czasie spotkał na swej drodze Sama Mendesa, dla którego powrócił najpierw do gangsterskiego świata w Drodze do zatracenia, by później przenieść się wraz z nim do amerykańskiej bazy wojskowej w Iraku w Jarheadzie: Żołnierzu piechoty morskiej i zaprojektować scenografię do dwóch stworzonych przez reżysera filmów o Jamesie Bondzie: Skyfall oraz Spectre. Gassner pracował także z Markiem Forsterem przy wcześniejszej odsłonie filmowych przygód legendarnego agenta 007 Quantum of Solace. Pracując z braćmi Coen oraz Mendesem, scenograf zgrał się także świetnie z autorem zdjęć Rogerem Deakinsem, z którym kręci obecnie kontynuację kultowego Łowcy androidów, którą reżyseruje Denis Villeneuve.
Skyfall oraz Spectre stanowiły dla Gassnera największe wyzwania w karierze, również w perspektywie czasowej, bowiem przy planowaniu i realizacji tego pierwszego spędził ponad półtora roku i w samym tylko okresie przygotowawczym wykonał 75 lotów do dziewięciu krajów na całym świecie. W jednym z wywiadów wyznał z przekąsem: mój styl życia nazywa się jetlag – moje życie to jeden niekończący się jetlag. Wydawać by się mogło, że poza filmami o Bondzie Gassner czuje się najlepiej w projektach, w których musi powracać wyobraźnią do dawno minionych epok, jednakże scenograf jest otwarty na różne wyzwania. Dwie z pięciu uzyskanych nominacji do Oscara® zdobył za stworzenie od zera fantazyjnych baśniowych światów. W Złotym kompasie Chrisa Weitza był to szereg efektownych i klimatycznych krain fantasy, z kolei w Tajemnicach lasu Gassner powołał do życia nie tylko tytułowy, atrakcyjnie mroczny las, ale także chociażby książęcy bal, po którym Kopciuszek gubi swój pantofelek.
Z kolei w Truman Show Petera Weira scenograf stworzył ogromny, naszpikowany kamerami świat głównego bohatera, nadając mu naturalności i jednocześnie pewnej nachalnej sztuczności, która stanowiła podstawę voyeurystycznej refleksji reżysera nad technologicznym postępem współczesnego świata. Niezależnie jednak od tego, czy budował coś z niczego (jak w Wodnym świecie Kevina Reynoldsa), czy też uatrakcyjniał różne przejawy rzeczywistości (Pole marzeń Phila Aldena Robinsona), Dennis Gassner zawsze nadawał swoim filmowym światom unikatowej wizualnej magii. Jestem artystą: projektantem, narratorem historii, filmowcem, stwierdził w jednym z wywiadów, podkreślając jednocześnie, że chciałby swoją pracą dawać przede wszystkim ludziom radość z chodzenia do kina.
Kadr z filmu "Spectre"
I rzeczywiście dawał i ciągle daje, o czym mogą zaświadczyć miliony widzów, którzy znaleźli emocjonalne bądź wizualne spełnienie w filmach, w których realizacji uczestniczył. Jesteśmy zaszczyceni, że Dennis Gassner już niedługo przybędzie osobiście do Bydgoszczy, by odebrać Nagrodę Camerimage dla Scenografa ze Szczególną Wrażliwością Wizualną i podzieli się z uczestnikami festiwalu swoją ogromną wiedzą i nabytym na dziesiątkach planów filmowych doświadczeniem.
