Słońce wschodzi nad zaciemnioną jeszcze sylwetką niezidentyfikowanego miasta, wygrywając stopniowo walkę z ustępującą nocą. Po kilku sekundach, gdy światło odsłania coraz więcej, orientujemy się, że to Nowy Jork. To jedne z ostatnich chwil spokoju, gdyż rozbudzone miasto zaczyna niemalże natychmiast tętnić życiem, a wideoklip do Ray of LightMadonny nabiera hiperkinetycznego tempa, którego pozazdrościliby mu nawet montażyści Urodzonych mordercówOlivera Stone'a. Twórca tego pięciominutowego wideoklipu, szwedzki filmowiec Jonas Åkerlund, wykorzystał przy jego kreacji wszelkie możliwe środki wyrazu – od energicznych timelapsowych scen codziennego miejskiego zgiełku, poprzez ujęcia kręcone różnymi obiektywami w różnych miastach świata, po animowane wstawki kręcącej się niczym w obłąkańczym tańcu Ziemi – tworząc jedyny w swoim rodzaju audiowizualny kolaż, który jest często przyrównywany do szaleńczej impresji na temat KoyaanisqatsiGodfreya Reggio. Wideoklip do Ray of Light królował w 1998 roku na rozdaniu MTV Video Music Awards, zdobywając aż 5 statuetek, wliczając w to zwycięstwa w kategoriach „Najlepszy Wideoklip” oraz „Najlepsza Reżyseria”. Znalazł się także kilka lat później na czwartym miejscu ułożonej przez MTV listy „100 najlepszych wideoklipów łamiących reguły”. Choć Jonas Åkerlund był już wówczas uznanym reżyserem reklam i wideoklipów, który współpracował między innymi z Roxette i Mobym, to właśnie projekt zrealizowany z Madonną, pierwszy z wielu, zaanonsował światu nadejście nowego mistrza.

Åkerlund, który zaczynał jako oryginalny perkusista w legendarnym szwedzkim zespole metalowym Bathory, lecz odnalazł swoje powołanie w tworzeniu różnego rodzaju form audiowizualnych, zaznaczył także swoją obecność kilka miesięcy wcześniej kontrowersyjnym wideoklipem do Smack My Bitch UpThe Prodigy. Teledysk ten, ukazujący z pierwszoosobowej perspektywy sceny zażywania narkotyków, brutalnej przemocy, odrażającego pijaństwa i seksu, wywołał prawdziwy skandal i został na kilka lat wycofany z amerykańskiej i brytyjskiej telewizji. Wraz z Ray of Light stanowi natomiast idealne podsumowanie reżyserskiego i wizualnego stylu Åkerlunda, który z jednej strony lubi niekonwencjonalne, wizualnie innowacyjne opowieści znakomicie wpasowujące się w teksty piosenek, a z drugiej specjalizuje się we frenetycznych, pulsujących dzikim rytmem historiach, które często zagłębiają się w mroki ludzkiej natury. Wideoklipy Åkerlunda atakują zmysły widza seriami mało przyjemnych obrazów, często z zaangażowanym politycznie przekazem, od których ciężko jednak oderwać wzrok. Szwedzki filmowiec potwierdził swoją reputację wideoklipami do takich utworów jak Whiskey in the JarMetalliki, PussyRammsteina, Doom and GloomThe Rolling Stones, American LifeMadonny czy PaparazziLady Gagi, ale ma na koncie także mniej kontrowersyjne, bardziej stylowe (w standardowej definicji tego określenia) produkcje - Beautiful DayU2, Moves Like JaggerMaroon 5 czy Wish I Could FlyRoxette.

Można śmiało stwierdzić, iż Åkerlund osiągnął już w świecie wideoklipów wszystko, choć każda jego kolejna kreacja jest pełna ciekawych pomysłów inscenizacyjnych i wizualnych, co dowodzi, iż jest on ciągle zakochany w swojej pracy. Szwedzki filmowiec próbuje jednakże swoich sił również w innych dziedzinach sztuki filmowej, i nie tylko. Nakręcił dziesiątki reklam, między innymi dla takich marek jak Coca Cola, Adidas, H&M, Smirnoff, Sony, Ikea, Hugo Boss czy Dell. Jest uznanym fotografem, a jego zdjęcia trafiały na okładki Elle, The Face czy V. Tworzone przez niego projekty artystyczne były wystawiane w takich miastach jak Frankfurt, Seul czy Sztokholm. W tym ostatnim, miejscu jego urodzenia, zajmował się także przez krótki okres prowadzeniem... cyrku. Para się również reżyserią pełnometrażowych projektów filmowych, zarówno form dokumentalnych, jak i fabularnych. W tej ostatniej dziedzinie zaznaczył mocno swoją obecność filmem Spun z 2002 roku, szaloną podróżą w głąb świata narkomanów, która jest momentami tak mocna i dosadna, że wielu widzom obrzydza na zawsze taką „formę rozrywki”, realizując główne założenie reżysera. Z kolei Horsemen – Jeźdźcy Apokalipsy z 2009 roku to thriller o brutalnym seryjnym mordercy inspirującym się biblijnymi opowieściami. Obecnie Åkerlund pracuje nad swoim kolejnym filmem fabularnym. Na początku tego roku Jonas Åkerlund otrzymał trzecią w swojej karierze Nagrodę Grammy - w kategorii "Najlepszy Film Muzyczny" za Live KissesPaula McCartneya. Natomiast we wrześniu 2014 roku wyreżyserował dla HBO specjalny dodatek koncertowy On the Run Tour: Beyoncé and Jay Z, który został nagrany na paryskim Stade de France.

W świecie Jonasa Åkerlunda nie istnieje pojęcie spoczywania na laurach – szwedzki artysta ciągle rozwija się w różnych kierunkach, eksplorując własne umiejętności oraz granice rozmaitych dziedzin sztuki. Nie ma dla niego zadań niemożliwych do wykonania, a im trudniejszy wydaje się być projekt, tym łatwiej sobie radzi z jego realizacją.

W trakcie 22. edycji Międzynarodowego Festiwalu Sztuki Autorów Zdjęć Filmowych CAMERIMAGE pojawi się jednak przede wszystkim jako legendarny reżyser wideoklipów z ponad trzydziestoletnim doświadczeniem i anegdotami ze współpracy z takimi artystami jak Madonna, The Rolling Stones, Metallica, Ozzy Osbourne, The Smashing Pumpkins, Rihanna, Duran Duran, Macy Gray, U2, Lady Gaga, Rammstein, Coldplay, Maroon 5, The Prodigy, Blondie, Shaggy, Christina Aguilera, Paul McCartney, Roxette, Lenny Kravitz czy Beyoncé. Oprócz odebrania w Bydgoszczy Nagrody Camerimage za Wybitne Osiągnięcia w Dziedzinie WideoklipówJonas Åkerlund poprowadzi także wykład z serii „Wideoklipy: Mistrzowie Prezentują”.


***Wybrani artyści, z którymi pracował Jonas Åkerlund: Lady Gaga, Beyoncé, Pharrell Williams, Katy Perry, Paul McCartney, Rolling Stones, Justin Timberlake, Jennifer Lopez, Madonna, Britney Spears, Maroon 5, Shakira, Christina Aguilera, Smashing Pumpkins, U2, Pink, Fergie, Coldplay, Metallica, Rihanna, David Guetta, James Blunt, Blink 182, Ozzy Osbourne, Jay-Z, Lil Wayne, Nicki Minaj, Iggy Pop, Blondie, Robin Williams, Cheryl Cole, Moby, Lenny Kravitz, Robin Thicke, Primal Scream, Jamiroquai, Mika, Duran Duran, Rammstein.