"Niedawno wielkie koncerny produkujące sprzęt telewizyjny ogłosiły, że wycofują się z produkcji odbiorników 3D. Produkcja filmów kinowych w tej technologii nadal stanowi znikomy procent całej produkcji filmowej na świecie. Dlaczego więc pojawia się sekcja 3D na Camerimage?

Kino przeszło wiele technologicznych rewolucji. Wiele wynalazków i nowinek technicznych opinia publiczna skazywała na śmierć lub definiowała jako zabójców sztuki filmowej. Pierwsze pokazy wynalazku braci Lumiere nie napawały otuchą, traktowano je jako jeszcze jedną jarmarczną nowinkę. Zdawało się, że nie ma też szans, by wzbudziła ona zainteresowanie artystów. W przypadku technologii 3D pojawiają się dziś te same wątpliwości. Są tacy, którzy nadal entuzjastycznie widzą przyszłość kina trójwymiarowego, inni już skreślili je, jako nieznośne dla percepcji wzrokowej.

Początki rozmyślań o tworzeniu iluzji widzenia przestrzennego sięgają końca XVI wieku (traktat Giambattisty della Porty). Jednak genezy kina 3D upatrywać należy w fotografii stereoskopowej i grafice anaglificznej, które pojawiły się już w połowie XIX wieku (Charles Wheatstone, Luis Arthur Duclos). Pierwsze znaczące próby zastosowania tego wynalazku w kinie przypadają na początek XX wieku - projekcje jednoaktówek w 1915 roku w Nowym Jorku, film Power of Love z 1927, fabuły: Nozze VagabondeSante Bonaldo, Włochy, 1936, Robinson CruzoeAleksandra Andrzejewskiego, ZSRR, 1946, M jak morderstwoAlfreda Hitchcocka, USA, 1954. Dziś cieszymy się z technologii IMAX-u i telewizji 3D.

Konkurs filmów 3D na Camerimage to zaproszenie do debaty o przyszłości tej technologii. Chcemy, by artyści i inżynierowie podsumowali i ocenili wyselekcjonowane filmy trójwymiarowe i określili perspektywy tej technologii. Chcielibyśmy postawić pytania i określić, być może futurystycznie, nasze wyobrażenia o kinie, telewizji, a nawet szerzej - o teletransmisji trójwymiarowych obrazów via Internet.

Czy przyszłości należy upatrywać w poszerzaniu granic przestrzennej iluzji obrazu aż do projekcji otaczającej widza w 360º? Czy postaci filmowe, avatary, holograficzne fantomy będą obchodzić nas, lub nawet przenikać, uczestnicząc w akcji filmu, w której i my będziemy się znajdować, a może z czasem nawet brać w niej udział? Jakież tu otwiera się pole dla wyobraźni i wyzwanie dla inżynierów! Kino 3D, czy może kino holograficzne? Kino lub telewizja trójwymiarowo-kubiczna (proponuję neologizm cube-cinema lub cube-tv) - interaktywna? Porozmawiajmy o prymitywnych, ale obiecujących początkach kina 3D, w jakich tkwimy dziś!"

Marek Żydowicz, dyrektor Camerimage


Do Konkursu Filmów 3D Camerimage 2013 zakwalifikowano:

• Avatar, zdj. Mauro Fiore, reż. James Cameron
  
  
• Cave of Forgotten Dreams (Jaskinia Zapomnianych Snów), zdj. Peter Zeitlinger, reż. Werner Herzog
  
  
• Life of Pi (Życie Pi), zdj. Claudio Miranda, reż. Ang Lee
  
  
• Gravity (Grawitacja), zdj. Emmanuel Lubezki, reż. Alfonso Cuarón
  
  
• Oz: The Great and Powerful (Oz: Wielki i Potężny), zdj. Peter Deming, reż. Sam Raimi
  
  
• Great Gatsby, The (Wielki Gatsby), zdj. Simon Duggan, reż. Baz Luhrmann
  
  
• Pina, zdj. Hélene Louvart, reż. Wim Wenders
  
  
• Storm Surfers 3D, zdj. Dave Maguire, reż. Christopher Nelius