JULIEN TEMPLE Z NAGRODĄ ZA WYBITNE OSIĄGNIĘCIA W DZIEDZINIE WIDEOKLIPÓW

09/11/18

Kamera przygląda się z wysokości balkonu sennemu amerykańskiemu osiedlu. Krajobraz jest poprzetykany raz na kilka metrów sznurami z rozwieszonym praniem, a jedyną żywą istotą zdaje się być jakiś chłopak rozciągnięty w leniwej pozie na zaparkowanym cadillacu. Kilka sekund później kadr zaczynają wypełniać kolejne postaci, najpierw pies przechadzający się drogą, następnie kobieta wytrzepująca z balkonu jakieś śmiecie, potem mężczyzna wymiatający piasek spod drzwi swojego sklepu. Nagle kamera ożywa, by przez kolejne cztery i pół minuty pozostać w ciągłym ruchu, przerywanym jedynie pięciokrotnie sprytnie ukrytymi cięciami montażowymi.

Gdy zaczyna krążyć między wąskimi uliczkami, odkrywa coraz to nowych ludzi poruszających się najpierw w rytm sobie tylko znanej muzyki, a po jakimś czasie synchronizujących się coraz lepiej z taneczną choreografią Janet Jackson, która przechadza się po różnych miejscach w poszukiwaniu tajemniczego mężczyzny. To zaledwie początek wideoklipu do When I Think Of You, którym brytyjski reżyser fabuł, dokumentów i wideoklipów Julien Temple zabłysnął po raz kolejny w branży, udowadniając, na co go stać. Później jest jeszcze lepiej, skoczniej, bardziej tanecznie i kolorowo, gdy kamera staje się częścią ogólnej radości panującej w kadrze.

Jest nam niezmiernie miło ogłosić, iż Julien Temple został laureatem naszej Nagrody za Wybitne Osiągnięcia w Dziedzinie Wideoklipów i będzie gościem 26. edycji Festiwalu Filmowego EnergaCAMERIMAGE, która odbędzie się w dniach 10-17 listopada 2018 roku w Bydgoszczy. Już dzisiaj zapraszamy na spotkanie z reżyserem, który poprowadzi w ramach festiwalu seminarium z cyklu „Wideoklipy: Mistrzowie Prezentują”.

Julien Temple,
zdjęcie z archiwum Juliena Temple'a

Przez wiele lat nic nie wskazywało na to, że Julien Temple stanie się sławnym filmowcem oraz jednym z pionierów rodzącej się na przełomie lat 70. i 80. XX wieku dziedziny wideoklipów. Zainteresował się X Muzą dopiero w trakcie nauki w King’s College w Cambridge, gdy odkrył awangardowe kino francuskiego filmowca Jeana Vigo, uświadamiając sobie, że dzięki językowi ruchomych obrazów będzie w stanie wyrazić to, czego słowa oddać nie potrafią. Zainteresowany punkową muzyką przesączającą się w połowie lat 70. do brytyjskiego życia publicznego, Temple odkrył także pewne zbieżności między obrazami Vigo a energią i przekazem The Clash czy Sex Pistols.

Swoje pierwsze prawdziwe kroki filmowe stawiał dzięki temu drugiemu zespołowi, a kilka lat późniejszym filmem The Great Rock and Roll Swindle – opowieścią o sukcesie i rozpadzie Sex Pistols łączącą sceny fabularne z materiałami archiwalnymi oraz sekwencjami animowanymi – wyklarował swój autorski styl. Do punkowych tematów wracał jeszcze wielokrotnie w swojej karierze, zarówno w reżyserowanych wideoklipach, jak i projektach dokumentalnych. W Sex Pistols: Wściekłości i brudzie (2000 r.) i Joe Strummer: Niepisanej przyszłości (2007 r.) powracał do tematu punkowych ikon, a w Tajemnicach Oil City (2009 r.) i Ekstazie Wilko Johnsona (2015 r.) naświetlał działalność pionierów gatunku, o których świat zapomniał – zespołu Dr. Feelgood.

Kadry z wideoklipów Juliena Temple dla:
Davida Bowie, Janet Jackson, Sex Pistols i The Rolling Stones

Choć w Wielkiej Brytanii pracował nad różnymi projektami, nakręcił między innymi łączący odmienne gatunki i style film fabularny Absolutni debiutanci z Davidem Bowie’em i Patsy Kensit, Temple wybił się właśnie dzięki wideoklipom. Pracował między innymi z Davidem Bowie’em (Jazzin’ for Blue Jean, Day In Day Out), The Rolling Stones (She Was Hot, Undercover), Tomem Pettym (Free Fallin’, Into The Great Wide Open), Depeche Mode (Leave In Silence, The Meaning of Love), Neilem Youngiem (Harvest Moon, nagrodzony MTV Video Music Award w kategorii „Teledysk roku” This Note’s For You) czy Paulem McCartneyem (Beautiful Night). Dziś jest legendą mającą na swoim koncie kilkadziesiąt wideoklipów stworzonych w trakcie czterech dekad, od lat 70. XX wieku do pierwszej dekady XXI wieku.

Dla Juliena Temple’a, który nigdy nie zapomniał o fascynacji klasycznymi obrazami europejskiego i amerykańskiego kina, najważniejsza była zawsze opowiadana historia. Wideoklipy traktował nie jako uzupełnienie czyjejś muzyki i utworów, lecz pełnoprawne krótkie filmy, które dają ogromne możliwości kreacji. Z kolei w filmach fabularnych zawsze do pewnego stopnia reżyserował muzyką, a projekty dokumentalne – jak w serii filmów opowiadających o kulturze i muzycznych tradycjach takich miast jak Rio de Janeiro i Hawana – nasączał różnymi ciekawymi rytmami. W swym najnowszym dokumencie Ibiza The Silent Movie zrezygnował z dialogów i gadających głów na rzecz poddania widza muzycznemu transowi słynnej wyspy.


Jesteśmy zaszczyceni, że już niedługo będziemy mogli wręczyć Julienowi Temple’owi w Bydgoszczy Nagrodę Camerimage za Wybitne Osiągnięcia w Dziedzinie Wideoklipów, a także doprowadzić do spotkania brytyjskiego pioniera z uczestnikami EnergaCAMERIMAGE.