DOFINANSOWANO ZE ŚRODKÓW MINISTRA KULTURY I DZIEDZICTWA NARODOWEGO W RAMACH ZADANIA: WSPÓŁORGANIZACJA MIĘDZYNARODOWEGO FESTIWALU SZTUKI AUTORÓW ZDJĘĆ FILMOWYCH EnergaCAMERIMAGE 2024
WSPÓŁFINANSOWANIE: MIASTO TORUŃ ORAZ WOJEWÓDZTWO KUJAWSKO-POMORSKIE
KIEŚLOWSKI WRACA NA CAMERIMAGE
19/09/06
Krzysztof Kieślowski, gościł na Camerimage ponad 10 lat temu. W tym roku wraca. Dzięki żonie reżysera - Marii Kieślowskiej - będziemy mogli oglądać w łódzkim Muzeum Kinematografii absolutne rarytasy - zdjęcia z prywatnego archiwum Mistrza. A w Łodzi wciąż trwa święto kina - poniedziałek upłynął pod znakiem spotkań, warsztatów i pokazów filmowych.
Kieślowski wraca, choć tak naprawdę jego duch wciąż towarzyszy festiwalowi. Od trzech lat Camerimage przyznaje przecież nagrodę jego imienia, którą odebrali jużw Łodzi Irene Jacob, Charlize Theron i Raplh Fiennes.
"Krzysztof Kieślowski. Fotografie z miasta Łodzi" - tak nazwano tę unikatową wystawę zorganizowaną w Muzeum Kinematografii w Łodzi. Zebrano na niej fotografie zrobione w końcu lat 60. Krzysztof Kieślowski był wówczas studentem wydziału reżyserii łódzkiej szkoły filmowej. Robił je z myślą o realizacji swoich przyszłych filmów. Fotosy Mistrza Kina są doskonałym dokumentem z epoki autobusów "ogórków", chłopięcych fartuszków szkolnych z białymi kołnierzykami, gry w "noża"... Pokazują jesienną - w deszczu i zimową - ośnieżoną Łódź z jej nowymi wieżowcami i starymi domami, witrynami sklepowymi, balustradami balkonów i mieszkańcami - dorosłymi o zniszczonych, zmęczonych - często starych już - twarzach i dziećmi o buziach roześmianych. Poruszają, przywołują wspomnienia, budzą refleksje. Są świadectwem wrażliwości i dojrzałości młodego człowieka, znakomitego obserwatora i dokumentalisty, przyszłego reżysera filmów dokumentalnych i fabularnych, którego realizacje docenił cały świat. Wszystkie fotografie pochodzą z archiwum rodzinnego Krzysztofa Kieślowskiego. Możemy je oglądać dzięki uprzejmości żony reżysera - Marii Kieślowskiej. Fundacja Tumult i Festiwal CAMERIMAGE są wraz z Wydawnictwem Skorpion i Muzeum Kinematografii w Łodzi, organizatorami tej ekspozycji, która jest integralną częścią wielkiej prezentacji - "Krzysztof Kieślowski - ślady i pamięć". Uroczyste otwarcie wystawy fotografii juz w piątek.
Na ekranie CAMERIMAGE ścierali się dzisiaj konkurujący o Złotą Żabę Niemcy z filmem "Snowland" w reżyserii Hansa W. Geissendörfera ze zdjęciami Hansa-Günthera Bückinga, Hiszpanie, których reprezentował Carlos Saura i jego film "Siódmy dzień" ze zdjęciami Francoise'a Lartigue'a oraz koreańsko - japońska produkcja "Łuk" wyreżyserowana przez Kim Ki -Duka, ze zdjęciami Seong-Back Janga. Pojawił się także polski "Komornik" Feliksa Falka oraz niezwykle rzadko pokazywane w u nas kino estońskie i irańskie, które obejrzeć można było w kinie Charlie.
Poniedziałek był dniem pełnym konferencji prasowych i warsztatów. Pytania uczestników spotkania z Cesarem Charlone ["Miasto Boga"] koncentrowały się głównie wokół osobistej wizji operatorstwa członka jury. Charlone odpowiadał"Głęboko wierzę w postprodukcję. Dla mnie to właśnie tam rodzi się film. Trzeba nagromadzić jak najwięcej obrazów, jak najwięcej punktów widzenia, kątów ustawienia kamery. Potem, w procesie montażu, który pozwala emocjonalnie zdystansować się od ujęć, można wyszukać i wybrać te najlepsze". Według Charlone’a dzisiejsza postprodukcja łączy tradycję z nowoczesnością. To technologiczna ciemnia, prawdziwe królestwo operatora, tak jak plan - to wyłączna domena reżysera. "Przy pomocy myszki mogę malować obrazy tak, jak wcześniej robiłem to przy pomocy światła. Uważam, że rozwój technik wizualnych jest i nadal będzie podobny do rozwoju technik montażu dźwięku, to znaczy, że coraz więcej będzie zależało od odpowiedniej obróbki materiału już po zakończeniu zdjęć".
Opowiadając o pracy nad realizacją "Wiernego ogrodnika" - filmu Fernando Meirelessa, który otwierał CAMERIMAGE w tym roku, Charlone zaznaczał, jak ważne było dla niego odpowiednie stosowanie obiektywów - "szerokokątne do planów ogólnych, kiedy potrzebowałem więcej detali i 16mm, kiedy chciałem zostawić większą swobodę aktorom, nadać ich grze lekkość". Wybory te miały naturę bardziej techniczną niż estetyczną. Świadomym estetycznym wyborem było natomiast otaczanie postaci Justina [Ralph Fiennes] odcieniami zieleni, natomiast pozostającą do niego w opozycji Tess reprezentuje kolor czerwony, tak jak Afrykę, z którą czuła się związana. Przemiana duchowa bohatera jest akcentowana przez jego stopniowe poddanie się odcieniom czerwieni. Umiera na czerwonawej pustyni w różowej koszuli. Większość ujęć jest stylizowana na dokumentalne, nieliczne, jak np. finałowa scena walki, są dokładnie inscenizowane. Charlone podkreślał, jak trudne było przedstawienie świata, którego tak naprawdę nie rozumiemy i który nie rozumie nas. Dlatego główny bohater jest niejako reprezentantem wyizolowanej europejskości, która stara się nieudolnie pojąć czarny kontynent.
Na konferencji pojawił się też reżyser "Komornika" Feliks Falk. "Chciałem, by ‘Komornik’ oddał atmosferę współczesnej polskiej sytuacji społeczno politycznej" - mówił o filmie. "Dobrze się czuję, gdy bohater jest postacią pełnokrwistą, dynamiczną, dążącą do celu. Tak było w przypadku tego scenariusza i dlatego zdecydowałem się na zrealizowanie tego filmu"- opowiadał reżyser. Falk zaprzeczył, że jego film jest zrozumiały tylko w polskich realiach. Zapytany czemu wybrał na operatora Bartka Prokopowicza, powiedział, że kluczem doboru była świeżość spojrzenia. "Wybrałem młodego operatora, by jego film był bardziej zrozumiały dla współczesnych - nakręcony świeżym okiem. Ważne jest, by operator miał wizję i wiedział, o co chodzi w scenariuszu" - mówił.
Mówiąc o aktorach dodawał, że oprócz doskonałej współpracy z Andrzejem Chyrą, największe zadowolenie przynieśli mu amatorzy - epizodyści. "Najbardziej jestem zadowolony z ‘odkrycia’" młodych aktorów. Pojawiło się w epizodach 5-6 takich z Wałbrzycha, Zielonej Góry, Wrocławia. Współpracowało mi się z nimi świetne, bo od samego początku widać było, jak bardzo im zależy".
Falk powiedział też, że coraz lepiej idzie oscarowa promocja "Komornika". "Za granicą ukazują się recenzje, są pokazy. Film jest dobrze rozumiany".
Poniedziałek był też dniem warsztatów. "Jeśli będziesz szanować kamerę, kamera będzie szanowała Ciebie" oraz "Robiąc film używasz języka wizualnego, który jest językiem międzynarodowym". Takie przesłania towarzyszyły poniedziałkowym warsztatom poświęconym specyfice pracy z kamerą Panavision wyposażoną w nowoczesne obiektywy symultaniczne 1:87. Spotkanie cieszyło się dużym zainteresowaniem, co zupełnie nie dziwi, gdyż prowadził je światowej sławy operator Laszlo Kovacs. W jego filmografii znajdziemy kilkadziesiąt tytułów, a wśród nich takie kinowe hity jak: "Ghostbusters" czy "Easy Rider". Kovacs otrzymał w 1998 roku Złotą Żabę Camerimage za całokształt twórczości, zaś Amerykańskie Stowarzyszenie Operatorów uhonorowało go takim samym tytułem w roku 2002. Chętnych, których interesuje praca z kamerami Panavision zapraszamy również na piątkowe warsztaty prowadzone przez Henrego Brahama.
We wtorek ekran CAMERIMAGE zaczyna życie już o 9 rano. Najmocniejszymi punktami filmowego programu będą polskie produkcje - "Persona non grata" Zanussiego ze zdjęciami polskiego mistrza kamery Edwarda Kłosińskiego oraz idący jak burza przez światowe festiwale "Mój Nikifor" Andrzeja Krauzego, ze zdjęciami Krzysztofa Ptaka. Nie należy też opuszczać brytyjskiego "Stoned" ze zdjęciami Johna Mathiesona, autora obrazu w "Gladiatorze", czy "Królestwie niebieskim".
Kieślowski wraca, choć tak naprawdę jego duch wciąż towarzyszy festiwalowi. Od trzech lat Camerimage przyznaje przecież nagrodę jego imienia, którą odebrali jużw Łodzi Irene Jacob, Charlize Theron i Raplh Fiennes.
"Krzysztof Kieślowski. Fotografie z miasta Łodzi" - tak nazwano tę unikatową wystawę zorganizowaną w Muzeum Kinematografii w Łodzi. Zebrano na niej fotografie zrobione w końcu lat 60. Krzysztof Kieślowski był wówczas studentem wydziału reżyserii łódzkiej szkoły filmowej. Robił je z myślą o realizacji swoich przyszłych filmów. Fotosy Mistrza Kina są doskonałym dokumentem z epoki autobusów "ogórków", chłopięcych fartuszków szkolnych z białymi kołnierzykami, gry w "noża"... Pokazują jesienną - w deszczu i zimową - ośnieżoną Łódź z jej nowymi wieżowcami i starymi domami, witrynami sklepowymi, balustradami balkonów i mieszkańcami - dorosłymi o zniszczonych, zmęczonych - często starych już - twarzach i dziećmi o buziach roześmianych. Poruszają, przywołują wspomnienia, budzą refleksje. Są świadectwem wrażliwości i dojrzałości młodego człowieka, znakomitego obserwatora i dokumentalisty, przyszłego reżysera filmów dokumentalnych i fabularnych, którego realizacje docenił cały świat. Wszystkie fotografie pochodzą z archiwum rodzinnego Krzysztofa Kieślowskiego. Możemy je oglądać dzięki uprzejmości żony reżysera - Marii Kieślowskiej. Fundacja Tumult i Festiwal CAMERIMAGE są wraz z Wydawnictwem Skorpion i Muzeum Kinematografii w Łodzi, organizatorami tej ekspozycji, która jest integralną częścią wielkiej prezentacji - "Krzysztof Kieślowski - ślady i pamięć". Uroczyste otwarcie wystawy fotografii juz w piątek.
Na ekranie CAMERIMAGE ścierali się dzisiaj konkurujący o Złotą Żabę Niemcy z filmem "Snowland" w reżyserii Hansa W. Geissendörfera ze zdjęciami Hansa-Günthera Bückinga, Hiszpanie, których reprezentował Carlos Saura i jego film "Siódmy dzień" ze zdjęciami Francoise'a Lartigue'a oraz koreańsko - japońska produkcja "Łuk" wyreżyserowana przez Kim Ki -Duka, ze zdjęciami Seong-Back Janga. Pojawił się także polski "Komornik" Feliksa Falka oraz niezwykle rzadko pokazywane w u nas kino estońskie i irańskie, które obejrzeć można było w kinie Charlie.
Poniedziałek był dniem pełnym konferencji prasowych i warsztatów. Pytania uczestników spotkania z Cesarem Charlone ["Miasto Boga"] koncentrowały się głównie wokół osobistej wizji operatorstwa członka jury. Charlone odpowiadał"Głęboko wierzę w postprodukcję. Dla mnie to właśnie tam rodzi się film. Trzeba nagromadzić jak najwięcej obrazów, jak najwięcej punktów widzenia, kątów ustawienia kamery. Potem, w procesie montażu, który pozwala emocjonalnie zdystansować się od ujęć, można wyszukać i wybrać te najlepsze". Według Charlone’a dzisiejsza postprodukcja łączy tradycję z nowoczesnością. To technologiczna ciemnia, prawdziwe królestwo operatora, tak jak plan - to wyłączna domena reżysera. "Przy pomocy myszki mogę malować obrazy tak, jak wcześniej robiłem to przy pomocy światła. Uważam, że rozwój technik wizualnych jest i nadal będzie podobny do rozwoju technik montażu dźwięku, to znaczy, że coraz więcej będzie zależało od odpowiedniej obróbki materiału już po zakończeniu zdjęć".
Opowiadając o pracy nad realizacją "Wiernego ogrodnika" - filmu Fernando Meirelessa, który otwierał CAMERIMAGE w tym roku, Charlone zaznaczał, jak ważne było dla niego odpowiednie stosowanie obiektywów - "szerokokątne do planów ogólnych, kiedy potrzebowałem więcej detali i 16mm, kiedy chciałem zostawić większą swobodę aktorom, nadać ich grze lekkość". Wybory te miały naturę bardziej techniczną niż estetyczną. Świadomym estetycznym wyborem było natomiast otaczanie postaci Justina [Ralph Fiennes] odcieniami zieleni, natomiast pozostającą do niego w opozycji Tess reprezentuje kolor czerwony, tak jak Afrykę, z którą czuła się związana. Przemiana duchowa bohatera jest akcentowana przez jego stopniowe poddanie się odcieniom czerwieni. Umiera na czerwonawej pustyni w różowej koszuli. Większość ujęć jest stylizowana na dokumentalne, nieliczne, jak np. finałowa scena walki, są dokładnie inscenizowane. Charlone podkreślał, jak trudne było przedstawienie świata, którego tak naprawdę nie rozumiemy i który nie rozumie nas. Dlatego główny bohater jest niejako reprezentantem wyizolowanej europejskości, która stara się nieudolnie pojąć czarny kontynent.
Na konferencji pojawił się też reżyser "Komornika" Feliks Falk. "Chciałem, by ‘Komornik’ oddał atmosferę współczesnej polskiej sytuacji społeczno politycznej" - mówił o filmie. "Dobrze się czuję, gdy bohater jest postacią pełnokrwistą, dynamiczną, dążącą do celu. Tak było w przypadku tego scenariusza i dlatego zdecydowałem się na zrealizowanie tego filmu"- opowiadał reżyser. Falk zaprzeczył, że jego film jest zrozumiały tylko w polskich realiach. Zapytany czemu wybrał na operatora Bartka Prokopowicza, powiedział, że kluczem doboru była świeżość spojrzenia. "Wybrałem młodego operatora, by jego film był bardziej zrozumiały dla współczesnych - nakręcony świeżym okiem. Ważne jest, by operator miał wizję i wiedział, o co chodzi w scenariuszu" - mówił.
Mówiąc o aktorach dodawał, że oprócz doskonałej współpracy z Andrzejem Chyrą, największe zadowolenie przynieśli mu amatorzy - epizodyści. "Najbardziej jestem zadowolony z ‘odkrycia’" młodych aktorów. Pojawiło się w epizodach 5-6 takich z Wałbrzycha, Zielonej Góry, Wrocławia. Współpracowało mi się z nimi świetne, bo od samego początku widać było, jak bardzo im zależy".
Falk powiedział też, że coraz lepiej idzie oscarowa promocja "Komornika". "Za granicą ukazują się recenzje, są pokazy. Film jest dobrze rozumiany".
Poniedziałek był też dniem warsztatów. "Jeśli będziesz szanować kamerę, kamera będzie szanowała Ciebie" oraz "Robiąc film używasz języka wizualnego, który jest językiem międzynarodowym". Takie przesłania towarzyszyły poniedziałkowym warsztatom poświęconym specyfice pracy z kamerą Panavision wyposażoną w nowoczesne obiektywy symultaniczne 1:87. Spotkanie cieszyło się dużym zainteresowaniem, co zupełnie nie dziwi, gdyż prowadził je światowej sławy operator Laszlo Kovacs. W jego filmografii znajdziemy kilkadziesiąt tytułów, a wśród nich takie kinowe hity jak: "Ghostbusters" czy "Easy Rider". Kovacs otrzymał w 1998 roku Złotą Żabę Camerimage za całokształt twórczości, zaś Amerykańskie Stowarzyszenie Operatorów uhonorowało go takim samym tytułem w roku 2002. Chętnych, których interesuje praca z kamerami Panavision zapraszamy również na piątkowe warsztaty prowadzone przez Henrego Brahama.
We wtorek ekran CAMERIMAGE zaczyna życie już o 9 rano. Najmocniejszymi punktami filmowego programu będą polskie produkcje - "Persona non grata" Zanussiego ze zdjęciami polskiego mistrza kamery Edwarda Kłosińskiego oraz idący jak burza przez światowe festiwale "Mój Nikifor" Andrzeja Krauzego, ze zdjęciami Krzysztofa Ptaka. Nie należy też opuszczać brytyjskiego "Stoned" ze zdjęciami Johna Mathiesona, autora obrazu w "Gladiatorze", czy "Królestwie niebieskim".
