WITOLD SOBOCIŃSKI Z NAGRODĄ ZA CAŁOKSZTAŁT TWÓRCZOŚCI

23/08/18

Jest nam niezmiernie miło ogłosić, że w trakcie 26. edycji Międzynarodowego Festiwalu Sztuki Autorów Zdjęć Filmowych CAMERIMAGE, która odbędzie się w Bydgoszczy w dniach 10-17 listopada 2018 roku, Nagrodę za Całokształt Twórczości odbierze legendarny polski autor zdjęć Witold Sobociński.

Witold Sobociński na Camerimage 2013,
zdj. Anna Konop

„Witold Sobociński jest jednym z najwybitniejszych polskich filmowców, autorem zdjęć o światowej sławie. Jego dorobek obejmuje ponad 90 filmów fabularnych, dokumentalnych i seriali. Rozgłos międzynarodowy przyniosły Witoldowi Sobocińskiemu już zdjęcia do jednej z pierwszych etiud, utrzymanego w stylu włoskiego neorealizmu filmu Łodzie wypływają o świcie (reż. R. Ber, 1955), w którym ukazał jedność człowieka i żywiołów. 

W okresie studiów w Szkole Filmowej był muzykiem w legendarnym zespole jazzowym Melomani. Słuch muzyczny, poczucie rytmu i umiejętność improwizacji znalazły wyraz w sztuce operatorskiej. Rytm i harmonia, dynamika i subtelność obecne w kompozycji obrazu filmowego są ważnymi wyróżnikami zdjęć Witolda Sobocińskiego.

W filmach Ręce do góry (reż. J. Skolimowski, 1967) i Wszystko na sprzedaż (reż. A. Wajda, 1968) wprowadził oryginalne, autorskie formy wypowiedzi operatorskiej ukazujące doświadczenie wewnętrzne postaci. Kolejne filmy realizował m.in. z Krzysztofem Zanussim, Jerzym Kawalerowiczem, Romanem Polańskim, Jerzym Wójcikiem.

Kadr z „Frantic”
[fot. prywatne archiwum W. Sobocińskiego]

Kadr z „Piratów”
[fot. prywatne archiwum W. Sobocińskiego]

W sztuce operatorskiej Witolda Sobocińskiego bardzo dużą rolę odgrywają kolor i światło. Nadaje barwie funkcję dramaturgiczną. Tworzy zestawienia barwne dotyczące poszczególnych scen, opowiadające o świecie zewnętrznym i przestrzeni wewnętrznej postaci. W doborze barw inspiruje się malarstwem różnych epok. Przykładem są m.in. filmy Trzecia część nocy (reż. A. Żuławski, 1971), Szpital przemienienia (reż. E. Żebrowski, 1978), Widziadło (reż. M. Nowicki, 1983), O-bi, o-ba: Koniec cywilizacji (reż. P. Szulkin, 1983).

Do szczytowych osiągnięć sztuki filmowej, ze względu na koncepcję barwną i sposób ukazania przestrzeni należą zdjęcia do filmów Wesele (reż. A. Wajda, 1972) i Sanatorium pod klepsydrą (W.J. Has, 1973).

Witold Sobociński poszukując formy obrazu przestrzega zasady nie powtarzania rozwiązań, które zastosował we wcześniejszych filmach. Dąży do stworzenia oryginalnej, niepowtarzalnej formy artystycznej w każdym realizowanym dziele. Wybrany styl zachowuje w całym filmie zgodnie z przyjętymi założeniami estetycznymi. 

Od 1980 roku jest profesorem w PWSFTiTv w Łodzi, mistrzem dla kilku pokoleń polskich operatorów. Jest głową rodu operatorów filmowych. Jest ojcem zmarłego w 2001 roku operatora Piotra Sobocińskiego, dziadkiem operatorów Piotra Sobocińskiego jr. i Michała Sobocińskiego”.

Tekst zredagowany na podstawie artykułu Seweryna Kuśmierczyka

Kadr z „Wesela”
[fot. INPLUS / East News]

Z planu „Sanatorium pod Klepsydrą”
[fot. prywatne archiwum W. Sobocińskiego]

Nasz tegoroczny laureat Nagrody za Całokształt Twórczości z wielką chęcią podzieli się swą wiedzą i doświadczeniem z uczestnikami festiwalu Camerimage w trakcie szeregu spotkań zaplanowanych z okazji jego pobytu w Bydgoszczy. Witold Sobociński podpisze również dedykowane jego twórczości Czarne Albumy, które zostaną przygotowane przez zespół Camerimage. Już dzisiaj zapraszamy do wzięcia udziału w tych wydarzeniach.